“Doe alle dingen zonder morren en meningsverschillen, opdat u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld.” (Fil. 2:14-15)
Misnoegd, knorrig en chagrijnig je beklagen over iets, ken je dat? Wel dan ken je ineens ook een definitie van wat morren eigenlijk inhoud. ‘k Denk wel dat iedereen niet veel moet graven in zijn geheugen om enkele voorbeelden van een morrend gedrag te bedenken. We doen het nogal graag en gemakkelijk. Toch lezen we in de Bijbel duidelijk dat we ALLE dingen moeten doen ZONDER morren, zonder misnoegd, knorrig en chagrijnig te zijn. Enig idee waarom? Is af en toe morren niet normaal, een menselijk trekje? Wat maakt een morrende houding zo verkeerd?
Een morrende houding is een uiting van diepe innerlijke trots. Wanneer je ergens over mort, zeg je eigenlijk met je gedrag dat je beter verdient. Dan vind je dat anderen dat beter kunnen doen voor jou omdat jij er te goed voor bent.
Daarbij zeg je tevens met je gedrag dan ook schaamteloos tegen je Schepper: “Wat Jij me nu laat doen heb je slecht gepland! ” (cf. Rom. 9:19-20). Morren is dus ook een vorm van rebelleren tegen God, dus zondigen.
Als Christen strijden we voortdurend tegen de zonde in ons, maar vaak is dit eerder een verdedigende strijd. We letten de hele dag op wat we niet moeten of mogen doen. Door op deze manier te strijden krijgen we in het beste geval een prachtige lijst van alle dingen die wij niet (meer) doen. Toch is dit niet de ideale manier om tegen de zonde te strijden. Zonde hoort op een agressieve manier behandelt te worden, niet verdedigend maar aanvallend. Niet enkel nagaan wat je niet meer wilt doen, maar daarbij eveneens bedenken wat je daarentegen wél wilt gaan doen. Deze manier van omgaan met zonde in je leven bewerkt een innerlijke veranderingen en vernieuwing van je denkwijze (cf. Rom. 12:2). Laten we enkele praktische voorbeelden opsommen. In de plaats van ons enkel voor te nemen niet meer te liegen, bedenken we beter hoe we de waarheid overvloediger kunnen verkondigen. Sterker dan niet te willen stelen is het verlangen om overvloedig aan anderen te willen geven. Het begeren van andermans goed voorkom je door geregeld iets kostbaar van jezelf te schenken aan een ander. En zo kun je alle geboden van de Heer op een positieve manier benaderen. Het op deze manier actief bestrijden van de zonde door het tegenovergestelde van een verbod uit te voeren, brengt veel meer zegen met zich mee dan het passief verdedigen tegen de zonde door je enkel proberen te houden aan het verbod zelf.
Maar hoe zit het nu met morren, hoe kan ik een morrende houding actief aanvallen? Door eenvoudigweg tevreden te zijn? Eerlijk gezegd is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Morren is voor een groot deel verweven met mijn gevoel en dat verander ik niet zomaar. Dus louter zeggen dat ik tevreden moet zijn helpt mij niet om ook werkelijk van mijn morrende houding af te geraken. Wat kan ik bedenken dat mij niet enkel van mijn morren verlost, maar daarbij ook nog eens een dankbare houding bewerkt in mijn hart?
Wees dankbaar door handelen
“Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf.” (Fil. 2:3)
Wanneer je jezelf ziet voor wie je werkelijk bent, een zondaar die door genade gekocht en betaald is door Christus, iemand die niets meer dan de hel verdiende maar door genade uitziet naar de hemel, kijk je heel anders naar de dingen die je overkomen. Als je beseft dat alles wat je overkomt eigenlijk beter is dan je verdient, kan je niet anders dan dankbaar worden. Enerzijds dankbaar naar God omwille van Zijn genade, maar anderzijds ook dankbaar naar de mensen rondom je. Door het besef van je eigen zondigheid, kan je anderen ‘voortreffelijker achten’ dan jezelf en dankbaar zijn naar hun. Meer zelfs, je gaat dan niet meer spontaan op zoek naar je eigen begeerten, maar tracht te zoeken naar manieren om anderen te dienen (cf. Jud. 1:16).
Een tijdje geleden waren we als gezin op zoek naar een manier om onze dankbaarheid te tonen naar iemand anders. Er kwam een meisje in onze gedachten en we besloten om eens na te gaan op welke manier ze een zegen was in ons leven. Al gauw hadden we enkele dingen kunnen opsommen. Om onze dankbaarheid te kunnen uiten besloten we om samen met de kinderen wat in elkaar te knutselen voor haar en dat persoonlijk af te gaan geven. Heel dit gebeuren was een ware zegen, niet enkel voor ons hart, maar ook voor dat meisje zelf en als we nu terugblikken, kunnen we geen moment van morren herinneren!
Wees dankbaar door gebed
“Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God;” (Fil. 4:6)
“Houd sterk aan in het gebed, en wees daarin waakzaam met dankzegging.” (Kol. 4:2)
Gebed is onze communicatielijn met de Schepper. Door gebed kunnen we met Hem praten en in relatie met Hem wandelen. In gebed kunnen we ook onze verlangens en noden bekend maken bij Hem. Maar gebed helpt ons ook om te strijden tegen een morrende houding. Wanneer we bidden tot God beseffen we dat we naderen tot de Schepper, de grote God die wij niet eens kunnen zien omwille van Zijn grootheid. Wanneer we bidden, worden we geconfronteerd met onze afhankelijkheid van Hem en leren we beseffen dat “niet zoals Ik wil (gebeurt), maar zoals U wilt” (cf. Matt. 26:39). Gebed doet onze gedachten ook uitlijnen en laat ons nagaan waar en hoe de Heer aan het werk is in en rondom ons. Zoveel dingen die we anders zo makkelijk over het hoofd zien, komen naar voren in onze gedachten wanneer we tot God naderen in gebed.
Om dit praktisch wat vorm te geven hebben we als ouders besloten om een gebedsmandje te maken. We nemen een eenvoudig mandje en dagen de kinderen (en onszelf) uit om na te gaan waar we overal dankbaar om kunnen zijn en wie of wat we in gebed voor de Heer kunnen brengen. Iedere gedachte wordt op een apart kaartje geschreven (met wat foto’s of tekeningen erbij voor de kleintjes) en in het mandje gelegd. Eenmaal dit mandje gevuld is met verschillende kaartjes, krijgt het een plaats in de woonkamer en nemen we er geregeld willekeurig een kaartje uit om dit dan in gebed voor de Heer te brengen. Op deze manier willen we het gebed onder andere gebruiken om de zonde van ontevredenheid actief aan te vallen door te gebed.
Wees dankbaar door liedjes
“spreek onder elkaar met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, en zing voor de Heere en loof Hem in uw hart, en dank altijd voor alle dingen God en de Vader in de naam van onze Heere Jezus Christus.” (Ef. 5:19-20)
De invloed van een lied wordt vaak onderschat. Maar als we even nagaan welk een invloed liederen hebben in ons leven staan we al gauw verbaasd. Ooit al eens een film bekeken zonder achtergrondmuziek? ’t Heeft niet hetzelfde effect op je emoties dan wanneer dezelfde film wordt begeleid door achtergrondmuziek. Let de volgende keer dat je een film volgt maar eens op de achtergrondmuziek en ga dan maar eens na hoe het je beïnvloed. Muziek kan blijkbaar tot bij je gevoel raken. Een leuk deuntje kan je opvrolijken terwijl een zwaarmoedige deun je verdrietig kan maken.
Meer dan je gevoel raakt muziek ook in je verstand. De meeste liederen hebben teksten en hoe meer je naar een bepaald lied luistert, hoe meer van de tekst je verstand binnendringt. Afhankelijk van de tekst is dit al dan niet positief.
Een morrende houding wordt gevoed door zowel ons verstand als ons gevoel. Omdat muziek tot zowel ons verstand als ons gevoel kan spreken, is het een prachtig instrument om actief te strijden tegen een morrende houding en zelfs een dankbare houding te creëren. Het zingen van “psalmen, lofzangen en geestelijke liederen” voor de Here vult ons hart met dankbaarheid, richt ons gevoel naar aanbidding van Hem en vormt ons verstand met woorden en gedachten die Hem verheerlijken.
Onlangs had een van onze kinderen een morrend moment. Het ging hem niet en hij had geen zin om er ook maar iets aan te doen. Toen besloot mijn vrouw om met zijn allen een lied voor de Heer te zingen. “Kom”, zei mijn vrouw “laten we mijnheer mopper naar buiten jagen door een lied voor God te zingen.” En samen begon ze samen met de andere kinderen te zingen voor de Heer en het duurde niet lang of de morrende houding van onze zoon veranderde in een glimlach. Zijn gedachten struikelden niet meer om wat er bij hem allemaal mislukte, maar werden gericht naar de Heer met dankbaarheid als gevolg.