“Het opvoeden van kinderen… als je er niets voor doet gaat het vanzelf, als je er moeite voor wilt doen kost het tonnen energie!”
Kinderen grootbrengen is niet hetzelfde als ze opvoeden. God geeft ouders de opdracht hun kinderen op te voeden (Ef;6:4) en niet om ze groot te brengen. Toch merk ik zelf dat het een dagelijkse strijd is om mijn kinderen te onderwijzen, te trainen, te leiden, te tuchtigen, te corrigeren, enz… . Veel te vaak is mijn hoofddoel tegen het einde van de dag de kinderen met een volle maag en zuivere pyama in hun bed te hebben. Ondanks dat dit ook een onderdeel is dat bij de opvoeding hoort, is dit niet opvoeden. Dit is simpelweg het ‘grootbrengen’ van kinderen. Geef hun eten, drinken, kleding en wat om mee te spelen en ze worden vanzelf groot. Kinderen zullen niet snel komen klagen, toch zeker niet als ze nog werkelijk kinderen zijn, dat ze meer opvoeding nodig hebben. Dit vraagt keer op keer het initiatief van de ouders om zich doelbewust te richten op het opvoeden van hun kinderen.
Maar, is dit nog wel vanzelfsprekend in een tijd als deze. Vroeger, toen de Bijbel werd geschreven was dat allemaal iets eenvoudiger omdat alles toen wat rustiger aan kon worden gedaan. Mozes moest niet iedere dag zijn mails antwoorden, Sara kon lekker thuis blijven om Isaak op te voeden, enz… . We hebben nu eenmaal minder tijd over om de kinderen de opvoeding te geven die God van ons vraagt. Er zijn ook andere prioriteiten in ons leven die aandacht vragen.
Dat we in drukke tijden leven kan ik enkel beamen. Nooit kwam er zoveel informatie op ons af als op de dag van vandaag. We hebben snelle voertuigen waardoor de hele wereld binnen ons bereik ligt. Het internet biedt ons eindeloos veel informatie. Er zijn miljoenen boeken die we kunnen lezen. De televisie vraagt slechts een druk op de knop en de rest komt naar je toe. Alles moet, kan en gaat sneller en sneller en hoort eenvoudiger te zijn, worden of gaan. Dagelijks komen er prikkels op ons af die, indien we niet opletten, ons simpelweg overrompelen. Toch mogen we niet vergeten dat we iets hebben dat ons doet verschillen van een dier nl. een verstand. We horen dit dan ook te gebruiken en zo onze prioriteiten op te stellen. Wat onze prioriteiten zijn als mens hier op aarde staat helder beschreven in de Bijbel. God heeft dit niet verborgen gehouden voor ons, maar kenbaar gemaakt in Zijn geschreven Woord. Het is nu niet mijn bedoeling om alle prioriteiten weer te geven vanuit een Bijbels perspectief. Alhoewel dit enorm leerrijk kan zijn. Wel wil ik even het belang van “het opvoeden” van kinderen naar voren laten komen omdat dit een met uitsterven bedreigd iets lijkt te worden in ons “Rijke Westen”, anno 21ste eeuw.
Opvoeden van kinderen is een van de dingen die enorm veel energie en tijd vraagt. Toch mogen we niet vergeten dat het opvoeden van kinderen “in de tucht en in de terechtwijzing des Heren” (Ef.6:4) een van de grootste en ernstige verantwoordelijkheden is die God ons, als ouders, gegeven heeft. Wij hebben de zorg gekregen van onze hemelse Vader om alle Bijbelse hulpmiddelen te gebruiken die Hij voorziet om het karakter van onze kinderen, onder leiding van de heilige Geest, te vormen naar dat van Zijn Zoon, Jezus Christus.
Nog belangrijk om te weten is dat het vormen van een Christelijk karakter bij onze kinderen niet alleen gedurende dit leven, maar tot in de eeuwigheid een enorme waarde heeft.
Want de oefening van het lichaam is van weinig nut, maar de godsvrucht is nuttig voor alle dingen, omdat zij de belofte van het tegenwoordige leven en van het toekomende leven heeft. (1Tim.4:8 HSV)
Anders gezegd, de mate waarin we tijd investeren om het karakter van onze kinderen te vormen naar het beeld van God zijn wij tevens schatten aan het verzamelen in de Hemel. Ken jij een andere tijdsinvulling die nog belangrijker is dan deze?
Laten we dus actief de opvoeding van onze kinderen dagelijks weer opnieuw verder zetten met de hoop dat we ze onder leiding van de Heilige Geest vormen naar het beeld van Jezus, wetende dat het werk dat we verrichten zichtbaar zal zijn tot in de eeuwigheid. Lees onderstaand briefje eens, geschreven door een Christen vader die met zijn verworven wijsheid terugblikt naar zijn opvoeding …
Mijn kinderen zijn allemaal volwassen en het huis uit. Maar als ik het allemaal weer opnieuw moest doen, zou ik het volgende doen…
- Ik zou mijn liefde voor mijn vrouw meer uiten in het bijzijn van mijn kinderen.
- Ik zou met mijn kinderen meer lachen, zowel tijdens ons plezier als onze vergissingen.
- Ik zou meer luisteren naar mijn kinderen, zelfs het kleinste kind.
- Ik zou meer eerlijk zijn over mijn eigen zwakheden, nooit mezelf als volmaakt voordoen.
- Ik zou anders bidden voor mijn gezin; in plaats van mij voortdurend te richten op hun, zou ik me meer richten op mezelf.
- Ik zou veel meer dingen samen doen met mijn kinderen.
- Ik zou hun meer aanmoedigen en loven.
- Ik zou meer letten op kleine dingen, zoals vriendelijke woorden en daden.
- En dan, uiteindelijk, als ik het allemaal opnieuw moest doen, zou ik God op een meer persoonlijke manier delen met mijn gezin; ieder simpel facet van onze doordeweekse dag zou ik gebruiken om hun naar God te leiden.
Soli Deo Gloria, ook in de opvoeding van onze kinderen!