Vroeg in de ochtend en mijn 1-jarige zoon is al druk bezig. Hij opent kasten, trekt laden open en gooit spullen op de grond, allemaal met een blik die ernst en doordachtheid uitstraalt. Het lijkt alsof hij overtuigd is dat hij iets nuttigs aan het doen is. Als ouder kijk je ernaar en zucht, omdat je weet dat je achteraf die rommel allemaal weer mag opruimen. Hij denkt dat hij goed bezig is, maar eigenlijk werkt hij de plannen voor de dag eerder tegen. Soms zelfs in die mate dat een geplande leuke uitstap niet kan doorgaan, omdat een hele ochtend achter de rommel aanlopen erg vermoeiend kan zijn. Iets dat hij nu nog niet begrijpt, maar later wel zal inzien.
Net als mijn éénjarige zoon kunnen ook wij druk bezig zijn met van alles en nog wat. En soms denken we dat we goed bezig zijn, om achteraf te moeten concluderen dat al onze inspanningen op niets zijn uitgelopen. Jezus gaf een principe dat ons helpt om niet, net als mijn éénjarige zoon, veel goeds te missen, maar juist volop te genieten van hetgeen onze Vader voor ons heeft voorbereid. Hij zei:
‘Telt een dag niet twaalf uren? Wie overdag loopt, struikelt niet, want hij ziet het licht van deze wereld, maar wie ’s nachts loopt, struikelt doordat hij geen licht heeft.’ (Johannes 11:9-10)
Deze woorden sprak Hij toen enkele van Zijn discipelen Hem waarschuwden voor het gevaar dat Hem te wachten stond als Hij zou terugkeren naar Judea. ‘De Joden wilden U stenigen, en nu wilt U daar toch weer naartoe?’ zeiden ze. En toch ging Hij ernaartoe. Op het eerste gezicht geen wijze beslissing, een ondoordachte keuze. ‘Waar houdt Hij zich toch mee bezig’, zou je vanop afstand denken. Maar Jezus’ beslissing was allesbehalve ondoordacht, dat blijkt uit Zijn antwoord.
Hij antwoordde met een soort parabel. ‘Stel je voor dat iemand op reis gaat’, zei Hij. ‘Als hij overdag wandelt, zal hij niet struikelen. Maar gedurende de nacht kan hem verschillend gevaar overkomen.’ Daarmee bedoelde Hij iets als volgt: ‘Ik loop in het licht van de leiding van mijn Vader. Er is geen gevaar voor Mij als Ik de wil van mijn Vader doe, en het is de wil van mijn Vader dat Ik naar Judea ga. Als Ik op een dwazere manier zou lopen (’s nachts), dan zou Ik mezelf inderdaad blootstellen aan gevaar.’
Hiermee wilde Hij duidelijk maken dat wanneer je je ogen op God richt en je keuzes op Hem afstemt, Hij je leven op koers houdt en het waardevol maakt. Als je Gods wil doet, mag je erop vertrouwen dat Hij je zal beschermen en geven wat je nodig hebt. En het doen van Zijn wil begint heel eenvoudig: richt je ogen op God terwijl je keuzes overweegt. Salomo verwoordde het zo:
Vertrouw op de HEER met heel je hart, steun niet op eigen inzicht. Denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg. (Spreuken 3:5-6)
Het omgekeerde is ook waar. Wanneer je God niet betrekt in je dagelijks leven en – in de drukte – je eigen gang gaat, is er een heel grote kans dat je beslissingen maakt die je veel tijd, geld en energie kosten, maar weinig tot niets opleveren. Of je soms eerder achteruit doen gaan. Hiervoor waarschuwde Salomo in één van zijn psalmen:
Als de HEER het huis niet bouwt, vergeefs zwoegen de bouwers; als de HEER de stad niet bewaakt, vergeefs doet de wachter zijn ronde. Vergeefs is het dat je vroeg opstaat, je laat te ruste legt, je aftobt voor wat brood – Hij geeft het zijn lieveling in de slaap. (Psalm 127:1-2)
Wandel daarom dus beter overdag of anders gezegd, kijk wanneer je wakker bent geregeld naar boven en vraag ‘Vader, is wat ik nu denk of doe iets dat U goed en wijs vindt?’ Want je ogen richten op God houd je op koers en maakt je leven waardevol.