Iets dat als muziek in de oren klinkt is een uitstekend iets. Muziek is dan ook een redelijk centraal iets in de beleving van de mensen, het is iets van alle tijden. Hoe mooi muziek ook mag klinken in de oren, toch heerst er net rondom dit onderwerp ook veel discussie, vooral onder christenen. Niet zozeer wat nu mooie muziek is, want dat is eerder een kwestie van smaak, maar wel wat nu God-erende muziek is en wat niet.
Een tijd geleden kreeg ik op een artikel waarin ik schreef dat God van muziek houdt de volgende reactie: “Ik heb het onderdeel Muziek bekeken. Jouw statement, ‘God houdt van muziek’, is onhoudbaar… Houdt God van een geestelijk lied dat gerapt wordt? … Het gaat mij erom dat de muziekstijlen kritisch moeten worden bekeken. … Over deze muziek zijn allerlei negatieve opmerkingen gemaakt: levensstijl artiesten, occultisme, kleding, geluidssterkte, invloed van DJ’s. Alle terecht. … Bij deze muziek neem je niets op.” De conclusie van deze persoon was dat muziek meer dan enkel het aan elkaar zingen van bepaalde woorden, maar dat de muziekstijlen ook een invloed hebben. Op zich een terechte zorg die we zeker horen te onderzoeken, ‘Welke invloed heeft hetgeen ik hoor op mijn gedachten, houding en beleving?’
Maar de persoon ging in zijn reactie nog een stap verder: “Is Bijbels denken niet het nagaan van de bron? Mat. 7:17: ‘Een slechte boom kan geen goede vruchten voortbrengen’. 1 Joh. 4:1: ‘Beproeft de geesten of ze uit God zijn’… Deze muziek heeft een geest die afkomstig is van troebele en donkere bronnen. Het kan niet worden gereinigd en hergebruikt voor de Heilige Geest.” Samengevat stelde deze persoon dat de huidige seculiere muziekgenres zoals pop, rock, rap, hiphop etc. niet enkel veel slechts bevatten, maar in zichzelf totaal verdorven zijn en dus niet bruikbaar voor enig goeds.
Deze laatste manier van denken zette mij tot nadenken en voor hier verder op in te gaan wil ik eerst benadrukken dat wanneer een christen in zijn eigen geweten ervan overtuigd is dat bepaalde muziekgenres niet geluisterd kunnen worden, hij dit ook niet moet doen (cf. Rom. 14). God heeft hem lief en zal ook hier een bedoeling mee hebben. Mijn bedoeling is dan ook niet om een bepaalde mening door te duwen, maar eerder om dit aloude discussieonderwerp eens vanuit een andere kant te benaderen.
Wordt God-erende muziek beperkt door muziekgenres? De essentie van deze discussie is de vraag of een christen iets dat zoveel geassocieerd wordt met het kwade (zoals bv. Rock en Hiphop) kan gebruiken om God te verheerlijken. Het antwoord hierop brengt ons bij de kern van Gods verlossingsplan, het kruis. Wat deed God aan het kruis? Hij zorgde ervoor dat totaal verdorven zondaren gebruikt konden worden om Hem te verheerlijken! Dood bracht leven! “Het onaanzienlijke van de wereld en het verachte heeft God uitverkoren” (1 Cor. 1:28). Als we hier even bij stilstaan is het niet vreemd dat wij als christenen op onze beurt een medium dat al zoveel gebruikt is om God te lasteren gaan gebruiken om Zijn naam te verhogen, Zijn Evangelie te verspreiden, Bijbelse waarheid te verkondigen en de oneindige waarde van Jezus Christus te benadrukken. Hiermee leven we het Evangelie zoals wij dat ontvangen hebben uit. Wij, die eerder objecten van Gods toorn waren worden nu gebruikt als objecten van Zijn liefde. Een medium dat eerder gebruikt werd tot oneer van Hem wordt nu gebruikt tot Zijn eer en glorie.
Eenmaal God iemand heeft doen wedergeboren worden is het logisch dat de christen muziekstijlen en andere moreel neutrale middelen (zoals boeken, camera’s, schildersdoeken, het internet, talen etc. ) die hij of zij eerder misbruikte nu gaat gebruiken tot eer en glorie van God. Het is eenieders uitdaging om na te gaan waar en hoe zulke innerlijke veranderingen een uiterlijke vorm kunnen krijgen. Zo heb ik ook als eens gehoord van een echtpaar dat ervoor koos om een kind te adopteren om zo fysisch vorm te geven aan iets dat geestelijk bij hun had plaatsgevonden. Door Christus waren zij opgenomen in Gods huisgezin en deze getuigenis wilde zij graag zichtbaar maken door het adopteren van een kind en het op te nemen in hun huisgezin.
Soli Deo Gloria