Beeld je eens in hoe wankelbaar je relatie met Christus zou zijn als Hij enkel van je zou houden wanneer het Hem goed uitkomt, of alleen maar wanneer jij voor Hem aantrekkelijk zou zijn. Iedereen weet hoe het is om niet volledig geliefd te zijn – en, als we eerlijk zijn, wat het is om iemand anders gebrekkig lief te hebben.
Als gelovigen horen wij voortdurend dankbaar te zijn dat Gods liefde voor ons niet voorwaardelijk is, en dat Hij zelfs van ons hield toen wij nog niets van Hem wilden weten (Rom.5:8). In Efeze 2 schreef Paulus over Gods allesovertreffende liefde voor ons te midden van onze opstandigheid naar Hem.
‘Ook u heeft Hij met Hem levend gemaakt, u die dood was door de overtredingen en de zonden, waarin u voorheen gewandeld hebt, overeenkomstig het tijdperk van deze wereld, overeenkomstig de wil van de aanvoerder van de macht in de lucht, van de geest die nu werkzaam is in de kinderen van de ongehoorzaamheid, onder wie ook wij allen voorheen verkeerden, in de begeerten van ons vlees, door de wil van het vlees en de gedachten te doen; en wij waren van nature kinderen des toorns, evenals de anderen. Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, heeft ons door Zijn grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de overtredingen, met Christus levend gemaakt – uit genade bent u zalig geworden – en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus’ (Ef. 2:1-6)
Dus toen Paulus even later naar de mannen schreef dat ze hun vrouwen moesten liefhebben ‘zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven’ (Ef. 5:25), sprak hij niet in vage termen over Gods liefde. Zijn doelgroep wist dat hij hen niet opdroeg om hun vrouwen lief te hebben wanneer ze het verdienden of wanneer zijzelf er zin in hadden.
Hij gaf een onvoorwaardelijke opdracht. Liefhebben zoals de Bijbel het omschrijft is een bewuste toewijding om jezelf op te offeren en staat helemaal los van onze gevoelens naar de andere persoon.
Opofferende liefde
Een man die niet bereid is om zich op te offeren voor zijn vrouw heeft geen idee van wat ware liefde is. Zij die hun vrouwen aanschouwen als dienstmeiden die onder hun soeverein gezag functioneren weten het Bijbelse patroon voor huwelijk en gezin nog niet naar waarde te schatten. Echt geluk in het huwelijk is enkel binnen handbereik voor degenen die Gods weg hierin volgen.
Eigenlijk vraagt de opdracht in Efeze 5:25 dat de man aan zichzelf sterft. Hij wordt geroepen om zijn eigen ik te kruisigen voor zijn vrouw. Het gaat dan niet om een kleine opoffering zoals zo nu en dan eens meehelpen met de vaat. Het betekent dat de man zijn hele leven moet toewijden – zelfs letterlijk bereid moet zijn om te sterven – voor het welzijn van zijn vrouw.
Denk eraan, ware liefde ‘zoekt niet haar eigen belang’ (1Cor. 13:5). De man die enkel zijn voordeel zoekt in het huwelijk zaait verderf in zijn gezin. Je vrouw liefhebben zoals Christus de Gemeente liefheeft betekent dat je voortdurend op zoek bent naar wat jij voor haar kan doen en niet omgekeerd. Uiteindelijk houdt Christus ook niet van ons om er zelfzuchtige winst uit te halen, maar omdat Hij een genadevolle Heer is die Zich er in verheugt om Zijn gunst aan ons te verlenen.
Beschermende liefde
Een godsvruchtige man heeft zijn vrouw niet enkel lief met een opofferende liefde, maar hij waakt ook over haar reinheid. Paulus zei dat het offer van Christus voor de Gemeente dit uiteindelijke doel voor ogen had: haar heiligen en reinigen zodat ‘zij heilig en smetteloos zou zijn’ (Ef. 5:26-27). Haar reinheid was Zijn voornaamste zorg.
Gelijkaardig heeft iedere man in het huwelijk de belangrijke plicht om te waken over de reinheid van zijn vrouw. Niemand zou iemand waar hij echt van houd opzettelijk verontreinigen. Hoe kan een liefhebbende man zich dan ooit in iets ten koste van de reinheid van zijn geliefde verlustigen?
Integendeel, de man die van zijn vrouw houdt zoals Christus Zijn Gemeente liefheeft zal uit zichzelf al hetgeen dat haar verontreinigd haten. Hij zal haar beschermen tegen alles wat en eender wie haar kan onteren, afbreken, vernederen of verleiden tot zonde. Hij zal haar nooit bewust leiden tot enige vorm van zonde, maar haar beschermen tegen de minste aanval op haar deugdzaamheid. Hij zal haar nooit opzettelijk provoceren of verbitteren zodat ze toegeeft aan boosheid of een andere verleiding. En hijzelf zal een voorbeeld zijn van reinheid, wetende dat alles wat hem vervuilt uiteindelijk ook haar zal verontreinigen.
Let eens op hoe Christus de reinheid van Zijn Gemeente voornamelijk onderhoud: ‘door haar te reinigen met het waterbad door het Woord (Ef.5:26). Mannen hebben de plicht om ervoor te zorgen dat hun vrouwen geregeld worden blootgesteld aan het zuiverende en reinigende effect van het Woord van God. De man hoort de geestelijke leider en priesterlijke bewaker van het huis te zijn. Het is zijn plicht om ervoor te zorgen dat het Woord van God het centrum vormt in het huisgezin. Hij hoort ervoor te zorgen dat zijn gezin deel uitmaakt van een kerk waarin het Woord van God geëerd en gehoorzaamd. En boven alles moet hijzelf toegewijd zijn aan het Woord van God en vaardig genoeg in de omgang met de Bijbel zodat hij waarlijk het geestelijk hoofd van het gezin kan zijn (cf.1Cor.14:34-35).
Zorgzame liefde
Een tedere zorg maakt ook deel uit van echte liefde. Paulus maakte dit als volgt duidelijk: ‘Zo moeten de mannen hun eigen vrouwen liefhebben als hun eigen lichamen’ (Ef.5:28). We dragen voortdurend zorg voor onze eigen lichamen — door het geven van voedsel, kleding, comfort, bezigheden, ontspanning en de nodige rust. We letten erg op onze lichamen en zijn bekommerd om hun noden. De dingen waar ze naar verlangen vallen ons op en we geven er maar al te graag aan toe.
Dat is het soort liefde die Paulus de mannen opdraagt om te tonen aan hun vrouwen. Merk opnieuw op dat de Bijbel liefde niet enkel omschrijft als een emotie. Dit soort liefde is actief, vrijwillig, dynamisch — iets dat we doen, niet een gevoel dat ons overkomt.
Het is logisch dat een man zijn vrouw hoort lief te hebben als zijn eigen lichaam omdat ze in het huwelijk ‘één vlees’ worden (Ef.5:31). Zo heeft God het huwelijk ontworpen. Paulus citeerde eigenlijk uit Genesis 2:24 waarin beschreven wordt hoe God eerst het huwelijk op zich instelde. Het is een universeel iets dat al aan het begin van de schepping zo hoorde te zijn. Mannen horen hun vrouwen met dezelfde zorg als voor hun eigen lichamen lief te hebben, want uiteindelijk zijn ze beide één vlees.
Volhardende liefde
Omdat de liefde die de man heeft voor zijn vrouw de liefde van Christus voor Zijn gemeente hoort af te beelden, moet het ook een vorm van liefde zijn die iedere beproeving doorstaat en elke hindernis overwint. Toen Christus vragen kreeg over echtscheiding citeerde Hij hetzelfde vers uit Genesis waar Paulus naar verwees. Hij benadrukte hierbij de duurzaamheid van de eenheid: ‘wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden’ (Mat. 19:6).
Ieder huwelijk wordt voltrokken in een aardse zin door een fysieke eenheid: ‘zij zullen tot één vlees zijn’. De kinderen die door die eenheid verwekt worden dragen letterlijk het genetisch patroon van de twee mensen die één vlees zijn geworden. Maar het huwelijk omvat ook een geestelijke eenheid. God is Degene die de man en vrouw samen bindt. Het huwelijk is de vereniging van twee zielen die in ieder aspect van hun leven aan elkaar gehecht worden. Hun emoties, intellecten, persoonlijkheden, verlangens en doelen in het leven worden onlosmakelijk verbonden aan elkaar.
Het is dan ook vanzelfsprekend dat God het huwelijk ontwierp als een blijvende eenheid, onafgebroken en onverbasterd. De woordkeuze in Efeze 5:31 benadrukt het permanente karakter van de huwelijkseenheid: ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten.’ Het woord dat vertaald werd als ‘hechten’ is een Griekse term (proskolla) die letterlijk spreekt over het verlijmen van iets. Het beschrijft een blijvende, onbreekbare band. Dat is een gepaste omschrijving van Gods ideaal voor het huwelijk. Het is een eenheid die door blijvende liefde, die onder geen enkele voorwaarde los wilt laten, bijeen gehouden wordt.
Op-Christus-lijkende liefde
De Bijbel is duidelijk: Gods plan voor het gezin begint met een levenslang monogaam huwelijk dat gefundeerd is in een opofferende liefde. Waarom is dit uiterst belangrijk? Hierop antwoordt Paulus in Efeze 5:32: ‘Dit geheimenis is groot; maar ik spreek met het oog op Christus en de gemeente.’ Anders gezegd is de liefde van de man voor zijn vrouw een heilige plicht omwille van wat het illustreert.
Christus is de hemelse Bruidegom en de Gemeente (of Kerk) is Zijn bruid (Op.19:7-8; 21:9). Omdat het huwelijk deze eenheid afbeeldt, moet de man als Christus zijn in zijn liefde voor zijn vrouw en moet zij zich onderwerpen aan zijn gezag. Anders wordt God doel ermee vernielt.
Is er nog een belangrijkere reden voor een man om zijn vrouw lief te hebben? Door haar lief te hebben zoals Christus Zijn Gemeente liefheeft, eert Hij Christus op de meest directe en beeldende wijze. Hij wordt dan een belichaming van Christus’ liefde naar zijn eigen vrouw, een levend voorbeeld voor de rest van het gezin, een doorgeefluik van zegen naar zijn hele huisgezin en een machtige getuigenis naar de wereld rondom hem.
Origineel artikel: http://www.gty.org.uk/Blog/B150424