Bezorgdheid

jul 11, 2010

Leestijd: 8 minuten

“Wat als ‘dit’ zou gebeuren?”  “Stel je eens voor dat ‘dat’ zou gebeuren!”  “Ik mag er niet aan denken dat ‘mij’ zoiets zou overkomen!” Bekende vragen?  Iedereen worstelt wel eens met zorgen in zijn leven.  Iets wat haast vanzelfsprekend lijkt omdat we nog steeds leven in een aarde die, binnen Gods soevereiniteit, geregeerd wordt door de Boze en we zelf te kampen hebben met worstelingen van zonde in ons eigen hart.  In een wereld waarin Gods wet niet de enige maatstaf is, kan het niet anders dan mank lopen, met alle bijhorende gevolgen zoals o.a. zorgen.  Toch mogen we als Christenen hierin geen genoegen nemen en al onze zorgen als iets ‘menselijk’ bestempelen.  Te vaak wordt er tegen iemand gezegd die in zak en as zit dat het ‘normaal’ is dat hij of zij zich zus of zo voelt.  Te vaak proberen we mensen die gebukt gaan door zorgen te helpen met empathie in plaats van theologie.

Basisprincipes voor stabiliteit

Zorgen hebben de eigenschap om van een stabiel iemand een labiel persoon te maken.  Het is daarom goed om even stil te staan bij de basis van een stabiel leven waarin zorgen beheerst kunnen worden.

Juiste kennis van God

“maar het volk dat zijn God kent, zal sterk zijn en daden doen” (Dan.11:32).

Hier begint alles, bij een juist beeld over God.  We kunnen niet genoeg weten over God en Zijn eigenschappen.  Willen we standhouden op momenten waarin zorgen ons dreigen te beheersen, moeten we kunnen vasthouden aan ons geloof en ons niet laten meeslepen door de vleierij van deze zorgwekkende gedachten.  Een vast geloof wordt gebouwd door een juiste, Bijbelse kennis van God. Eigenschappen zoals:

    • Zijn soevereiniteit geeft ons de zekerheid dat er niets uit de hand kan lopen maar alles in Zijn handen is;
    • Zijn heiligheid overtuigd ons van Zijn zuivere en pure bedoelingen met Zijn Schepping;
    • Zijn barmhartigheid zorgt er voor dat we in onze noden steeds een uitweg en toevlucht hebben
    • Zijn liefde geeft ons de garantie dat Hij van ons houdt;
    • Zijn trouw geeft ons de zekerheid dat Hij Zijn beloften zal vervullen;
    • Zijn rechtvaardigheid bepaalt dat alle onrechtvaardigheid gestraft zal worden;
    • Zijn alwetendheid maakt dat Hij alles weet en er niets verborgen is voor Hem;
    • Zijn almacht verzekert ons dat er geen probleem of uitdaging te groot is in Zijn ogen;
    • Zijn alomtegenwoordigheid maakt dat ik nooit alleen ben en dus ook nooit verlaten hoef te voelen of ergens alleen voor sta;
    • Zijn onveranderlijkheid maakt dat de God die zich openbaarde in Genesis nog steeds dezelfde God is in de 21set eeuw en ik dus kan groeien in mijn kennis van Hem door Zijn bekend gemaakt Woord, de Bijbel.

Hoe meer begrip we krijgen van Gods eigenschappen hoe beter we in staat zullen zijn om de huidige of komende zorgen te beteugelen.

Juist zicht op je doelen

Je hart is waar je schat ligt

“Waaruit komt bij u strijden en vechten voort? Is het niet hieruit: uit uw hartstochten, die in uw leden zich ten strijde toerusten?” (Jac.4:1)

Wanneer we bij momenten overspoeld worden door zorgwekkende gedachten en we telkens de vraag ‘waarom’ achter deze zorgen zouden plaatsen, zouden we al snel bemerken dat heel onze innerlijke strijd voortvloeit uit onze eigen hartstochten en verlangens.  Je hart is waar je schat ligt zegt Jezus (Mat.6:21). Ondanks dat we als Christenen met onze mond vaak belijden dat onze schat in de Hemel ligt, laten onze handelingen vaak het tegenovergestelde zien.  Het Christenleven is een voortdurend bepalen van je verlangens naar de juiste doelen.

Terwijl we soms denken dat we onze ogen richten op het verheerlijken van God, kunnen er toch nog verborgen verlangens en begeerten zijn die je koers bepalen.  Deze worden meestal zichtbaar als ze je ontnomen worden.  Wanneer iets van je weggenomen wordt, merk je welke plaats dit iets in je leven innam.  Nog nooit voorgehad dat de computer plots niet meer wou opstarten, of dat de televisie het niet meer deed?  Of wat gaat er in je om als een van je kinderen je persoonlijke planning in de war gooien om een of andere reden?  Wat als iemand anders met de pluimen van jouw werk gaat lopen?  Of stel je voor dat je je baan van de ene  dag op de andere verliest! Alledaagse, niet te voorspellen gebeurtenissen die de Heer op je pad laat komen om je hart te toetsen, te louteren.

“Ja maar”… denk je misschien al… “dat is toch ‘normaal’ dat zulke gebeurtenissen je van streek brengen.  Het is toch eigen aan de mens dat hij zich vooral richt op zijn eigen verlangens en begeerten want dat is uiteindelijk toch zijn leefwereld.”  Laat ik je dan even meenemen naar het jaar 520vC, het jaar waarin God de profeet Haggai naar het volk Israël stuurde om hun te bepalen bij hun doelen.  In 538vC mocht Israël terugkeren uit Babylon en zelfs de tempel terug herbouwen (Ezra 1:1-4).  Door leugen en bedrog van omliggende volkeren werden de Israëlieten gedwongen om de bouw van de tempel te staken (Ezra 4:1-24).  De omstandigheden lieten het blijkbaar niet toe.  Niet enkel was er verzet van de omliggende volkeren, maar ook heerste er een ‘economische crisis’.  Er moest veel worden gezaaid om weinig te kunnen oogsten, hard worden gewerkt om weinig te kunnen uitgeven, kortweg waren het geen ideale omstandigheden.  Het was een tijd waarin de aandacht voor het werk meer dan nodig was.  Even hadden de Israëlieten zich gericht op het verheerlijken van God door het willen bouwen van de tempel, maar zodra de omstandigheden niet waren zoals ze zelf in gedachten hadden, lieten ze hun ogen dwalen naar de omstandigheden en dus weg van God.  Ongetwijfeld hebben de Israëlieten nog geregeld teruggedacht aan de bouw van de tempel, de fundamenten waren als gelegd en dus al die tijd zichtbaar, maar telkens bevredigden ze zichzelf met hun eigen wijsheid dat “de tijd is nog niet gekomen, de tijd, dat des HEREN huis herbouwd worde” (Hag.1:2).  Op het eerste zicht lijken dit wijze woorden, ze hadden uiteindelijk (op een onrechtvaardige reden) verbod gekregen om de tempel verder te bouwen en de economie leek alles behalve veelbelovend en eiste bijna dat ze wijs omgingen met hun voorraden. ‘Menselijk’ gezien waren de Israëlieten goed bezig en was het normaal dat ze zich zorgen maakte om hun eigen voorzieningen.

Toch lag er onder deze ‘wijsheid’ een groot bedrog verborgen dat God door de profeet Haggai naar voren haalde.  God zei: “Is het voor ú de tijd om in uw weldoortimmerde huizen te wonen, terwijl dit huis verwoest ligt? (Hag.1:4).  God wees hun naar de wortel van hun verlangens, naar de ware schat die hun hart bewaarde, hun eigen welzijn.  Israëls eerste prioriteit, haar grootste doel was haar eigen welzijn geworden en de omstandigheden waren een leuk iets om deze bedorven gedachte te verpakken.

Negatief vertrekpunt, negatief gevolg

Nu dan, zo zegt de HERE der heerscharen, bedenkt wat u wedervaren is. Gij hebt veel gezaaid, maar weinig binnengehaald; gij hebt gegeten, maar zonder dat gij verzadigd werdt; gij hebt gedronken, maar zonder dat gij voldaan werdt; gij hebt u gekleed, maar zonder dat gij warm werdt; en wie zich voor loon verhuurde, ontving zijn loon in een doorboorde buidel… Om mijn huis, dat verwoest ligt, terwijl gij draaft, ieder voor zijn eigen huis. Daarom heeft de hemel over u de dauw ingehouden en de aarde haar opbrengst. Ook riep Ik een droogte over het land en de bergen, over het koren, de most, de olie en wat de aardbodem voortbrengt, over mens en dier en alle arbeid der handen. (Haggai 1:5, 9-11).

Ondanks dat God de Israëlieten gedurende zestien jaren hun gang had laten gaan, had Hij deze jaren niet ongemerkt laten voorbijgaan.  Hij had Zijn zegen over hun werk weerhouden en hun simpelweg laten ploeteren in hun eigen ‘wijsheid’.  Gedurende zestien jaren had Israël geleefd in een vicieuze cirkel waar ze niet uit geraakten.  Door de omstandigheden richtten ze zich op het materiële, doordat ze zich richtten op het materiële zegende God hun arbeid niet.  Doordat God hun arbeid niet zegende verslechterden de omstandigheden, door de slechte omstandigheden… .  Ze kwamen er niet uit omdat ze de Heer niet zochten in al hun wegen (Spr.3:6).

Positief vertrekpunt, positief gevolg

“Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden (Mat.6:33).”

Wat kunnen we nu leren van de Israëlieten?  Moeten we meer geld geven aan de kerk?  Is een groot aantal ‘kerkelijke’ bedieningen uitvoeren een garantie voor succes?  Neen, absoluut niet!  Dat is niet de boodschap die God bracht door Haggai.  De boodschap was dezelfde als die Jezus gaf in Mattëus wanneer Hij zegt: “Zoek eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid” en God zal voorzien in al je noden, niet enkel geestelijk maar ook lichamelijk.  Dit is één van de zovele beloften die God ons heeft gegeven in de Bijbel.  Dit wil niet zeggen dat je zakken steeds boordevol met geld zullen zitten en je lichaam voortdurend bruist van energie.  Dit wil zeggen dat je iedere dag steeds voldoende zal hebben om te doen wat Hij voor je die dag heeft weggelegd én je daar rust in zal vinden met heel je, hart, ziel en lichaam.  Dat is wat de Heer wou duidelijk maken.  Richt je ogen op de Heer en leef tevreden!

“Jong ben ik geweest, ook ben ik oud geworden, maar – een rechtvaardige heb ik niet verlaten gezien, noch zijn nageslacht zoekende brood.” (Psalm 37:25)

Zijn er dus zorgen in je leven, ga dan eens na waar je God plaatst in heel dit plaatje en waarom je toch zo terneergedrukt blijft.  Mogelijk is er een eigenschap van God die op de achtergrond is geraakt of simpelweg nog niet gekend is door jou.

Ga vervolgens je doelen eens na.  Vraag je af waarom je zo bezorgd bent en wat er volgens jou moet veranderen om van je zorgen af te geraken.  Mogelijk beschrijft het antwoord op die vraag de afgod in je leven die je ogen van Hem afkeert en dus zorgt voor het negatieve gevolg, de zorgen.

 

Translate »
%d bloggers liken dit: