Beste opvoeding is investeren in je relatie met partner

Een maatschappij die niet de zegen van de Heer zoekt, maar steeds kiest wat goed is in eigen ogen loopt steeds zienderogen achteruit t.o.v. haar hoofddoel, het verheerlijken van haar Schepper, met alle leed en verdriet dat ermee gepaard gaat.  Het niet leven zoals de Schepper het heeft bedoeld kan niet anders dan falen.  Zo kan een vis niet overleven op het droge en een kat niet onder water, simpelweg omdat hun Schepper dat niet zo heeft bepaald.

Onlangs verwees mijn vrouw mij naar een artikel uit de krant waarin David Code, een Britse toonaangevende gezinstherapeut, tot de conclusie kwam dat een goede opvoeding begint bij een goede relatie tussen man en vrouw.

Code kwam tot deze conclusie na het moeten vaststellen dat er een verschuiving heeft plaatsgevonden onder de hedendaagse gezinnen waarin het kind centraal is komen te staan.  Ouders hebben de kinderen in het centrum geplaatst ten koste van hun eigen onderlinge relatie.  Alles is gaan draaien rond de ontwikkeling en behoeften van het kind.  Dit heeft zich zo ontwikkeld dat de ouders hun onderlinge relatie als secundair zijn gaan zien ten opzichte van hun relatie met het kind.  Cru gezegd is het kind op de eerste plaats komen te staan en de partner op de tweede (of minder).

Vele ouders zouden harder vechten voor het behouden van hun kind dan voor het behouden van hun onderlinge relatie.

Dit is nochtans niet wat de Heer heeft bedoeld met het huwelijk en gezin.  Deze zijn niet zomaar geschapen zonder een doel.  Alles wat God heeft geschapen dient een doel, het kenbaar maken van Hem.  Zo heeft Hij het huwelijk onder andere geschapen als de voorafschaduwing van de relatie die Christus heeft met Zijn gemeente (cf. Ef.5:22-23).  Man en vrouw horen in hun onderlinge relatie met elkaar Christus en de gemeente te weerspiegelen.  Ook heeft Hij het huwelijk geschapen om de drie-ene God kenbaar te maken in de verhouding tussen Hem, de man en de vrouw.  Dit is het hoofddoel van het huwelijk en dit brengt ons ook naar het doel van het opvoeden van kinderen.  De ouders horen in de eerste plaats bij hun kinderen God kenbaar te maken door hun onderlinge relatie.  Daar dienen ouders voor, om hun kinderen de drie-ene God te doen kennen en af te spiegelen.

De huwelijksrelatie dient dus als fundament voor de relatie met de kinderen.

Veel ouders mengen de huwelijksrelatie ook vaak met de gezinsrelatie.  Het huwelijk is een verbintenis tot de dood scheidt, voor het leven zouden we dus kunnen zeggen.  De ouderlijke relatie met de kinderen is daarentegen echter tijdelijk, tot het kind het huis verlaat om te huwen (cf. Gen.2:24).  Hiermee bedoel ik niet dat eenmaal de kinderen het huis uit zijn, ze geen kinderen meer zijn van hun ouders.  De rol van de ouders wijzigt dan volledig.  Kinderen worden door God niet in een gezin geplaatst om daar tot hun dood onder een dak met hun ouders te leven en dat wordt vaak wel eens vergeten, dat de gezinsrelatie een tijdelijk iets is. Voor een bepaald doel in een bepaalde tijd en een bepaalde periode van je leven.

Weeral verheugde mijn hart zich toen ik een gewoon seculier artikel tegenkwam dat nijgt terug te grijpen naar de van oudsher door God bepaalde richtlijnen en principes.  De mens met zijn waarheden wijzigt voortdurend, maar …

…het Woord van God houdt eeuwig stand.

Onderaan dus het artikel dat ik tegenkwam.  ‘k Vermeld er wel even bij dat zeker niet alles wat hierin staat vermeld in lijn ligt met Gods Woord.  Lees het daarom oppervlakkig om zo de hoofdgedachte van deze persoon mee te nemen.