God roept iedere gelovige op om wanneer anderen ons kwetsen te reageren met vergeving. Dit gaat tegen onze intuïtie in; ons hart zoekt van nature wraak en vergelding. Maar God roept ons op om te vergeven omdat Hij ons veel heeft vergeven.
De opdracht is duidelijk
De Bijbel roept gelovigen op om te vergeven:
Toen kwam Petrus naar Hem toe en zei: Heere, hoeveel keer zal mijn broeder tegen mij zondigen en ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe? Jezus zei tegen hem: Ik zeg u: niet tot zevenmaal, maar tot zeventig maal zevenmaal (Mat.18:21-22).
Maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft (Ef.4:32).
Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen (Kol.3:13).
Waarom vergeving zo van belang is
De hoofdreden waarom christenen anderen horen te vergeven is omdat zij zoveel meer vergeving hebben ontvangen van God. Een heilige God heeft ons onvoorwaardelijk al onze zonden vergeven; hoe kunnen wij deze onverdiende vergeving aannemen en ze niet uitbreiden naar andere zonderen die ons hebben beledigd? We horen elkaar te vergeven ‘zoals ook God in Christus u (ons) vergeven heeft’ (Ef.4:32).
Luister eens naar hoe deze schrijvers het verwoordden:
‘In het licht van al hetgeen jou (in Christus) is vergeven, is het niets dan zonde voor jou om dat wat iemand die jou heeft beledigd heeft gedaan niet te vergeven. Als je de alledaagse overtredingen die jij andere moet vergeven vergelijkt met de enorme eeuwige overtredingen die jij hebt gedaan naar een heilige God, valt er niet verder over te twisten.’[i]
‘Als ik mezelf zie tegenover God en ook maar iets besef van wat mijn Heer voor mij heeft gedaan op Golgotha, ben ik bereid om eender wie eender wat te vergeven. Ik kan het niet weigeren. Ik wil het zelfs niet weigeren.’[ii]
‘De persoon die door genade leeft ziet dit grote contrast tussen zijn eigen zonden tegen God en de overtredingen die anderen naar hem doen. Hij vergeeft anderen omdat hijzelf zo genadevol werd vergeven. Hij beseft dat hij door Gods vergeving in Christus te ontvangen elk recht om zich belegd te voelen wanneer anderen hem kwetsen heeft verbeurd.’[iii]
Onze Here Jezus maakte dit punt erg duidelijk in Zijn gelijkenis van de onbarmhartige knecht:
Daarom kan het Koninkrijk der hemelen vergeleken worden met een zeker koning die afrekening wilde houden met zijn slaven. Toen hij begon af te rekenen, werd er iemand bij hem gebracht die hem tienduizend talenten schuldig was. En toen hij niet kon betalen, gaf zijn heer opdracht dat men hem zou verkopen, én zijn vrouw en kinderen en alles wat hij had, en dat de schuld betaald moest worden. De slaaf dan knielde voor hem neer en zei: Heer, heb geduld met mij en ik zal u alles betalen. En de heer van deze slaaf was innerlijk met ontferming bewogen, liet hem gaan en schold hem de schuld kwijt. Maar deze slaaf ging naar buiten en trof een van zijn medeslaven aan, die hem honderd penningen schuldig was. Hij pakte hem beet, greep hem bij de keel en zei: Betaal mij wat u schuldig bent. Zijn medeslaaf dan liet zich voor hem neervallen en smeekte hem: Heb geduld met mij en ik zal u alles betalen. Hij wilde echter niet, maar ging heen en wierp hem in de gevangenis, totdat hij de schuld betaald zou hebben. Toen zijn medeslaven zagen wat er gebeurd was, werden zij erg bedroefd; zij gingen naar hun heer en vertelden hem alles wat er gebeurd was. Toen riep zijn heer hem bij zich en zei tegen hem: Slechte slaaf, al die schuld heb ik u kwijtgescholden, omdat u mij dat smeekte. Had ook u geen medelijden moeten hebben met uw medeslaaf, zoals ik ook medelijden met u had? En zijn heer, boos als hij was, gaf hem aan de pijnigers over, totdat hij alles wat hij hem schuldig was, betaald zou hebben. Zo zal ook Mijn hemelse Vader met u doen, als niet ieder van u van harte de misdaden van zijn broeder vergeeft (Mat.18:23-35).
Vergeving in het Onze Vader
Omdat we zo bekend zijn met ‘het Onze Vader’ zien we een bepaalde krachtige en diepgaande zin hierin makkelijk over het hoofd. In Mattheüs 6:12 zegt Jezus: ‘En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven.’Merkte je het op? Het gebed aan onze kant is het aan God vragen of Hij ons wilt vergeven zoals wij anderen vergeven! Ben je bereid om dat te doen? Om te voorkomen dat we deze overtuigende waarheid zouden gaan verdraaien maakt Jezus hetgeen Hij hiermee bedoelt enkele verzen later duidelijk: ‘Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven. Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven’ (Mat.6:14-15).
Deze verzen promoten geen verlossing door eigen inspanningen, want dat zou het Evangelie van genade tegenspreken (Gal.2:16). God vergeeft ons niet omdat wij anderen vergeven. Maar deze verzen leren ons dat wanneer wij werkelijk vergeven zijn door Christus, dit duidelijk zichtbaar zal zijn in de manier waarop wij deze vergeving die wij hebben ontvangen uitbreiden naar anderen.
De puritein Thomas Watson legde dit erg treffend uit: ‘We hoeven niet te klimmen naar de hemel om te zien of onze zonden vergeven zijn: laat ons in onze harten kijken en zien of we anderen kunnen vergeven. Als we dat kunnen, hoeven we er niet aan te twijfelen dat God ons heeft vergeven.’[iv]
C.H.Spurgeon zei:
‘Jullie zijn niets beter bedrieglijke hypocrieten als jullie in jullie gedachten ook maar één onvergeven gedachte koesteren. Er kunnen sommige zonden in het hart aanwezig zijn en toch kan je gered zijn. Maar je kan niet gered zijn tenzij je vergevingsgezind bent. Als we er niet voor kiezen om te vergeven, kiezen we ervoor om veroordeeld te worden.’[v]
Voorbeelden van vergeving
Jezus
Beeld je eens in dat je niets verkeerds hebt gedaan en dan aan een kruis genageld wordt om een pijnlijke en vernederende dood te ondergaan. Hoe zou jij denken over degenen die de straf uitvoeren? Jezus zei: ‘Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen’ (Luk.23:34).
Jozef
Beeld je eens in dat al je broers je zonder reden in een put gooien en als slaaf verkopen om in een vreemd land te gaan wonen. Hoe zou jij je voelen als je de kan kreeg om wraak te nemen? Jozef zei: ‘Wees niet bevreesd, want sta ik soms op de plaats van God? Jullie weliswaar, jullie hebben kwaad tegen mij bedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht, om te doen zoals het op deze dag is: een groot volk in leven te houden. Nu dan, wees niet bevreesd. Ikzelf zal jullie en jullie kleine kinderen onderhouden. Zo troostte hij hen en sprak hij naar hun hart’(Gen.50:19-21).
Jim en Elisabeth Elliot
Beeld je eens in dat je echtgenoot op een brutale wijze om het leven wordt gebracht door Zuid-Amerikaanse inboorlingen en dat enkel omdat hij hun de liefde van Christus wilde bekend maken. Welk gevoel zou jij hebben over deze mensen? Elisabeth Elliot zei: ‘Voor de wereld was dit een trieste verspilling van vijf jonge levens. Maar God heeft Zijn plan en doel met alle dingen… De gebeden van de weduwen gaan uit naar de Aucas. We zien uit naar de dag dat deze primitievelingen ons zullen vergezellen in lofzang voor Christus. Er werden onmiddellijk nieuwe plannen gemaakt om het werk van de martelaren verder te zetten.’[vi]
Met toestemming vertaald uit ‘Battle Tested – A curriculum for Youth Leaders’, Randy Smith & Jamie Anderson
[i] Lou Priolo, The Complete Husband (Amityville: Calvary Press, 1999), p. 111.
[ii] Quoted in W. Phillip Keller, A Layman Looks at the Lord’s Prayer (Chicago: Moody, 1977), p. 123.
[iii] Jerry Bridges, Transforming Grace (Colorado Springs: NavPress, 1991), pp. 44–45.
[iv] Thomas Watson, A Body of Divinity (Glassgow: Glassgow College, 1741), p. 548.
[v] C.H. Spurgeon, “A Song, A Solace, A Sermon and a Summons,” Christian Classics Ethereal Library, http://www.ccel.org/ccel/spurgeon/sermons13.lx.html (accessed April 4, 2015).
[vi] Elisabeth Elliot, Through Gates of Splendor (Wheaton: Tyndale, 1981), pp. 252–54.